Funkcje i przejażdżki

Pierwsze w historii modele Softail pojawiły się w salonach Harley-Davidson w 1984 roku. Wyróżniając się innowacyjną ramą „Softail”, platforma odzyskała ponadczasową sylwetkę „Hardtail”-bez poświęcania komfortu zapewnianego tylnym zawieszeniem. Chociaż 2024 oficjalnie oznacza 40. rocznicę modelu, prawdziwe pochodzenie Softail się odbywają dekadę przed debiutem.  Z górnym punktem obrotowym Swingarm i podwójnymi wstrząsami zamontowanymi pod ramą tylne zawieszenie podrzędne działało w przedłużeniu, a nie kompresji.

Zdjęcie Worx.

Harley entuzjasta i inżynier, Bill Davis z St. Louis, wymyślili oryginalną ramę „Softail” w 1974 roku. Niezadowolony ze stylistyki FX Super Glide z 1972 roku, Davis sfabrykował ramkę, która przeniosła szoki zaburtowe modelu pod siedzeniem.

W połączeniu z trójkątnym wahadłem, projekt zachował

Pojedyncza linia między wgłówkiem a tylną oś

, Charakterystyczny synonim sztywnej ramy Harleys wyprodukowanych sprzed 1958 r. 

Podczas gdy firma motoryzacyjna przekazała tę propozycję, Davis nie zrezygnował z projektu.

Rezultatem była ramka „Sub Shock”, którą Davis sprzedał pod jego sztandarem Worx.

Sukces firmy był szybki, ale krótkotrwały.

Z Road Worx na linach Davis wystawił kolejną ofertę H-D i tym razem przyjął swoje warunki.

Umowa przekazała narzędzia, prototypy i patenty Davisa do producenta Milwaukee.

Po niewielkich modyfikacjach projektu (aby zaakceptować zupełnie nową ewolucję V-Twin), Harley przedstawił FXST Softail w czerwcu 1983 r. 

Natychmiast apelował do barwionych fanów Harleya i entuzjastów vintage V-twin, zauważył Buzz Kanter, który był redaktorem naczelnym w American Iron Magazine podczas większości 40-letniego biegu Softail.

„Kiedy pojawił się [softil], było to trochę rewolucyjne. Wiele osób zostało przez niego zaskoczonych” - opowiedział Kanter. „Softail dał Harleyowi możliwość zaoferowania nowego płótna do budowania”. I właśnie to.

Zdjęcie Harley-Davidson. W następnych latach Softail podwoił się o nostalgię. Heritage Softail z 1986 r. Przyjął sygnały stylistyczne z 1949 FL Hydra-glide i Softail Springer z 1988 r. Przywołał przód Springera, komponent złomowany z składu H-D w 1952 r. Ale najbardziej kultowym wejściem w serii był Fat Boy, model spopularyzowany przez Arnolda Schwarzeneggera w 1991 roku „terminator 2: Sędzia”. Na długo przed jego czasami jako „gubernator” Kalifornii status gwiazdy Schwarzeneggera podniósł grubego chłopca do znaczenia popkultury. Zdjęcie Tri-Star. Harley dodatkowo zróżnicował zakres zmierzający do późnych lat 90. i 2000. Deuce z 1999 r. Pochylił się w niestandardowej scenie choppera z zgrabnym przednią końcem i rozciągniętym zbiornikiem, podczas gdy kości krzyżowe poszły w pełni w 2008 roku. Dwa projekty, które ilustrują stylistyczną wszechstronność softail. 

Jak zauważył Kanter, marka po prostu „zmieniła koła i bum, był to inny model. Zmieniło widelce, jest to inny model. Zmieniło zabiegi błotnika, to inny model”.